czynniki warunkujące
Encyklopedia PWN
immunologia
nauka o zjawiskach odpornościowych, indywidualnych właściwościach organizmu i grupowych cechach gat. warunkujących integralny byt jednego i drugiego w konfrontacji z różnorodnymi wpływami środowiska;
[łac. immunis ‘wolny od obciążeń’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
zootechn. niezdolność do urodzenia żywego potomstwa w czasie ustalonym dla poszczególnych gat. zwierząt;
kostny układ, kościec,
szkielet wewnętrzny ryb kostnych i kręgowców lądowych, zbudowany z kości i chrząstek (chrzęstna tkanka).
kryminologia
nauka zajmująca się badaniem przestępstw i in. zjawisk dewiacyjnych w ich kontekście społ., zbieraniem informacji na temat sprawcy i ofiary czynu dewiacyjnego, wiedzą o przestępczości jako szczególnym fenomenie społ. oraz o funkcjonowaniu społ. mechanizmów kontroli.
[łac. crimen ‘przestępstwo’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
austriacki lekarz hematolog i immunolog, osiadły w USA;
modyfikacja
genet. odmienne wykształcenie się cechy (lub cech) warunkowanej genetycznie w stosunku do innych osobników o tym samym genotypie;
[łac.],
